وقتی داشتیم برای آرمان با مهد کودکهای خانگی مختلف مصاحبه میکردیم با یک خانم ایرانی به نام زهره خانم آشنا شدیم. مهد کودک خوبی داشت ولی تا سه ماه بعد ظرفیتش تکمیل بود. تنها جایی هم بود که هفته ای سیصد دلار میگرفت. گرانترین جاها دویست و پنجاه دلار بودند. وقتی دلیلش را پرسیدیم گفت اولا کیفیت کارم بالاست که راست هم میگفت ولی نه بالاتر از آنهایی که لزوما این قیمت نبودند. بعد هم گفت به این نتیجه رسیده است که هر چی قیمتش را بالا ببرد باز هم مردم حاضرند بیشتر بپردازند. منطق جالب و عجیبی بود.
Saturday, November 3, 2007
منطق تجارت زهره خانمی
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
are daghighan, in kheili mozooye jalebie be nazare manam :)
midooni falsafeye geroon boodane barnd haye maroof ham hamine, har chi geroontaresh konan mardom baz mikharan va mizaran be hesabe classe balatar ya keifiate behtar! ke be ghole to lozooman keifiateshoon balatar az arzoontarha nist, vali riske bad boodanesh az nazare mardom kamtare! che ghadr harf zadamaa
:D
booossss
che khoob gofti Goli joon. be har haal chizi ke hast ine ke fekr mikonam elme tejaarat hattaa shaayad az ravaanshenaasi dar ye zaminehaayi pishi gerefte dar shenaakhte haalaate mokhtalef va niaazhaaye ensaani. jaalebe!
Post a Comment